Van een terugblik, voor- en nadelen......

In mijn eerste blog beschreef ik heel optimistisch over de voor- en nadelen die een Velomobiel, volgens mijn echtgenote en mij, zou hebben. Na een dikke vijfduizend kilometer in de benen, leek het mij aardig onze overwegingen nog eens onder de loep te nemen: waren ze steekhoudend of wish-full thinking?

Mijn geliefde opende ooit het gesprek met de constatering dat ik ze dacht dat ik goed kon zwemmen, maar dat ze zich nu afvroeg waarom ik dan die "zwembandjes" om mijn middel nodig had :-P En dat ik maar eens moest gaan fietsen met een Velomobiel of anders naar de sportschool moest gaan.

We zetten toen de voor- en nadelen van een velomobiel op een rijtje:

• 't is gezond: klopt de sport-medische keuring had uitmuntende conditie als resultaat
• 't scheelt ruim honderd euro brandstof per maand: een beetje optimistisch: het scheelt zo'n tachtig euro per maand
• 't kleinste autootje kan weg: sinds mei hebben we nog maar één autootje, met pijn in de harten van mijn nageslacht, ging hun "lieve" cuore-tje weg.
• 't scheelt verzekeringspremie, wegenbelasting en auto-onderhoud: en dat tikt aardig aan
• 't is goed voor het milieu: de vijfduizend kilometer minder gereden met de auto, scheelt zo'n 250 liter benzine, en een behoorlijke hoeveelheid fijnstof die de Strada minder produceert dan een auto
• 't mijn benen moeten het wel doen: en die doen het, ondanks de spierpijn in het begin
• 't is niet elke dag mogelijk om te fietsen ivm afspraken elders: tot nu toe ben ik 4 keer met de auto gegaan ivm met zo'n bijeenkomst, een aantal keren verscheen ik, tot verbazing van mijn collega's, met de Strada
• 't conditionele vermogen moet wel erg opgebouwd worden: dat is gelukt getuige punt één
• 't is wel erg leuk: nog steeds en elke dag

Kortom: we kunnen concluderen dat het project Strada tot nu toe geslaagd is :-)

Van voor- en nadelen, testritten en een tweedehands Strada

Ik toer al jaren met mijn Flevobike door de Groningse en Drentse wereld, regelmatig met een scheef, verlangend oogje naar een Mango of Quest kijkend. Mijn werktijden veranderden een paar jaar geleden waardoor het fietsen er wat bij bleef, maar langzamerhand veranderden de tijden weer wat. Onlangs triggerde mijn vrouw mijn stiekeme wens, door mij eens goed te bekijken en te constateren dat ik beter naar een sportschool kon gaan of toch maar weer op de fiets naar mijn werk..... en dan in zo'n gestroomlijnde fiets. :)

Alle voor- en nadelen op een rijtje gezet:

• 't is gezond
• 't scheelt ruim honderd euro brandstof per maand
• 't kleinste autootje kan weg
• 't scheelt verzekeringspremie, wegenbelasting en onderhoud
• 't is goed voor het milieu
• 't mijn benen moeten het wel doen
• 't is niet elke dag mogelijk om te fietsen ivm afspraken elders
• 't conditionele vermogen moet wel erg opgebouwd worden
• 't is wel erg leuk

In het Mekka van de ligfietsbouwers, Dronten, eens wat fietsen getest bij Alligt en Velomobiel. Vooral de Strada en de Quest bevielen mij wel. En toen kwam de Strada 67 plots te koop. Na een bijzonder fijne mailwisseling zijn we naar Noord Holland getogen om de fiets te bekijken en na een goed gesprek te kopen.

Eerst de fiets maar eens in de garage geplaatst en op mijn eigen lengte afgesteld. Daarna een week lang elke dag een stuk gefietst. En na mijn voorjaarsvakantie de eerste weken twee keer  naar school gefietst en vorige week, die lekker kort, was drie keer de 28,5 km (enkele reis) gefietst. Aangevuld met een mannenweekend in Lauwersoog dat dan ook weer zo'n veertig km was. 

In deze eerste maand heb ik tot nu toe zo'n 750 km gefietst. Eerst was ik al heel trots als ik er in slaagde om langer dan een paar honderd meter 35 km/h te fietsen, nu is dat heel gewoon en heb ik dat trotse gevoel pas als ik 45 km/h rijdt. Kortom: er zit progressie in.