woensdag 22 oktober 2014

Van een terugblik, voor- en nadelen......

In mijn eerste blog beschreef ik heel optimistisch over de voor- en nadelen die een Velomobiel, volgens mijn echtgenote en mij, zou hebben. Na een dikke vijfduizend kilometer in de benen, leek het mij aardig onze overwegingen nog eens onder de loep te nemen: waren ze steekhoudend of wish-full thinking?

Mijn geliefde opende ooit het gesprek met de constatering dat ik ze dacht dat ik goed kon zwemmen, maar dat ze zich nu afvroeg waarom ik dan die "zwembandjes" om mijn middel nodig had :-P En dat ik maar eens moest gaan fietsen met een Velomobiel of anders naar de sportschool moest gaan.

We zetten toen de voor- en nadelen van een velomobiel op een rijtje:
  • 't is gezond: klopt de sport-medische keuring had uitmuntende conditie als resultaat
  • 't scheelt ruim honderd euro brandstof per maand: een beetje optimistisch: het scheelt zo'n tachtig euro per maand
  • 't kleinste autootje kan weg: sinds mei hebben we nog maar één autootje, met pijn in de harten van mijn nageslacht, ging hun "lieve" cuore-tje weg.
  • 't scheelt verzekeringspremie, wegenbelasting en auto-onderhoud: en dat tikt aardig aan
  • 't is goed voor het milieu: de vijfduizend kilometer minder gereden met de auto, scheelt zo'n 250 liter benzine, en een behoorlijke hoeveelheid fijnstof die de Strada minder produceert dan een auto
  • 't mijn benen moeten het wel doen: en die doen het, ondanks de spierpijn in het begin
  • 't is niet elke dag mogelijk om te fietsen ivm afspraken elders: tot nu toe ben ik 4 keer met de auto gegaan ivm met zo'n bijeenkomst, een aantal keren verscheen ik, tot verbazing van mijn collega's, met de Strada
  • 't conditionele vermogen moet wel erg opgebouwd worden: dat is gelukt getuige punt één
  • 't is wel erg leuk: nog steeds en elke dag
Kortom: we kunnen concluderen dat het project Strada tot nu toe geslaagd is :-)